Category Archives: Familie

Vogels…

Dinsdag zag ik onderweg een grote roofvogel waarvan ik eerst dacht dat het een bruine kiekendief was. Maar het bleek een mannetje torenvalk te zijn. Nooit eerder zag ik zo’n grote torenvalk!

Op familiebezoek kwamen in het vogelhuisje voor het raam verschillende vogeltjes langs. Door het tegenlicht niet gemakkelijk foto’s maken. Dus wat nabewerking in Photoshop is dan de oplossing voor zover dat wil lukken…

Als eerste was er een boomklever:

Een sijsje:

Pimpelmeesjes waren trouwens volop aanwezig, het blijven prachtige vogeltjes:

Ook een groenling kwam voorbij, eindelijk kon ik deze eens beter vastleggen dan ik tot nu toe had.

Thuis hoorde ik een vogelgeluid wat ik niet direct herkende. In een hazelaar zag ik ‘m uiteindelijk zitten en twijfelde of het een vinkenmannetje was. Na wat zoekwerk blijkt dit dan toch een “keep” te zijn.

Zo had ik op 1 dag weer heel wat vogeltjes voor de lens.

Weer naar huis

‘t Was vroeg opstaan, de laatste ochtend op Kreta. Eerst nog een heerlijk ontbijt en voor het eerst “normale” koffie (ja, van D.E.).

Deze beide foto’s heb ik met m’n iPhone gemaakt.

Het is echt erg, maar ik heb van de terugreis iets meer dan 300 foto’s gemaakt. Echt niet normaal. Maar vanuit het vliegtuig was het zo mooi, ik bleef knippen. Zat toch klem tussen het raam en mijn ega, camera op mijn schouder, dus dat ging gemakkelijk. Van een medereiziger (met veel meer vliegervaring) hoorden we dat hij het niet vaak getroffen had dat het zo helder was. Dus wij hadden geluk volgens die meneer. Afgezien van het nare gevoel bij het opstijgen, vond ik het vliegen prachtig! Wat een ongelooflijk mooi gezicht is het, ik moest even aan André Kuipers denken. Zijn foto’s vanuit de ruimte waren bijzonder indrukwekkend en hij vond het een onvergetelijke ervaring. Nou was zijn reis natuurlijk heel iets anders dan onze vliegreis, maar als je dat voor het eerst meemaakt, dan is het erg bijzonder. Tenminste zo ervaar ik dat 😉 Het is zo blauw hier boven, echt heel mooi blauw!

Voordat we konden opstijgen moesten we dit vliegtuig even voor laten gaan zodat deze kon landen. Als ik het goed heb, dan is het een vliegtuig van Guatamala.
De start- en landingsbanen zijn op Heraklion gevoelsmatig niet veel langer of zelfs korter dan op Eelde, dus we gingen weer behoorlijk steil omhoog!

En dit was de laatste blik op Kreta!

Met onderstaande foto is iets bijzonders, er staat namelijk iets op die berg geschreven! Je snapt niet (tenminste ik niet) hoe dat kan! Mijn ega zag het ineens:

Apart hè?

De eerste sneeuw in zicht, de alpen komen in de buurt.

Erg jammer, eenmaal weer boven Nederland werd de bewolking steeds dichter en gingen we schuddend en rammelend steeds verder dalen…

Nog even dwars door de wolken en toen zagen we gelijk waar we boven vlogen: ons mooie Drenthe/Groningen. Zowel Eelde als onze woonplaats liggen in Drenthe, dicht bij de grens met de provincie Groningen.

Daar hebben we het Zuidlaardermeer!

En weer veilig aan de grond “op Eelde”! Dat was onze vakantie, nu het fotoalbum nog maken! Een hele klus, maar het is de moeite waard.

Bedankt voor het meelezen/kijken en binnenkort ga ik weer verder maar dan met paddenstoelen en andere zaken die mij na de vakantie weer bezig hebben gehouden!

Agia Galini

Een mooi uitzicht hadden we vanaf het terras tijdens het ontbijt!

Het dorp heeft een haven waar altijd bedrijvigheid is:

Vanuit Agia Galini kijk je over de zee naar de Paximadia eilanden:

Vanuit de haven heb je mooi uitzicht op het dorp:

Maar de haven zelf was ook erg sfeervol met al die lampjes ‘s avonds:

Dit was de 1 na laatste dag op Kreta! Langzamerhand kom ik door de foto’s heen. Wordt ook tijd, want de paddenstoelen wachten! Toch is het nog nagenieten van de foto’s op deze manier.

Wordt vervolgd…

Via Matala naar Agia Galini

Omdat we steeds 2 nachten in een hotel waren en dan weer naar een andere locatie gingen, hebben we onderweg veel gezien. Met behulp van ANWB-boekjes hebben we mooie routes gevonden. Zo las ik over het dorpje “Matala” dat in de jaren 60-70 het domein van “hippies” was geweest. Dat sprak ons wel aan en dus hebben we Matala bezocht. Matala ligt aan een baai tussen krijtrotsen en die rotsen hebben heel veel gaten (antieke grafkamers, holen of grotten genoemd).

Eerst kwamen we langs Nea Mirtos, persoonlijk vind ik dit een prachtig plaatje:

We zagen dadelpalmen:

En prachtige landschappen:

Ook zagen we veel “Ikonastasie”, dat zijn kleine herdenkingskerkjes die je overal op Kreta in bochten en langs de weg ziet staan in allerlei kleuren en van verschillende materialen.Deze zijn er neergezet door familieleden van een slachtoffer als herdenkingsplaats. Door het rijgedrag en de combinatie met alcohol loopt het vaak slecht af. Maar ook worden de kapelletjes wel geplaatst uit dankbaarheid, bijvoorbeeld wanneer iemand een ongeluk heeft overleefd. Ze blijven er jarenlang staan, totdat ze vergaan zijn. Elk jaar houdt de familie een korte herdenking bij het kruisje. Men zet er een foto in of een flesje olijfolie en brandt er een kaarsje.

En toen kwamen de rotsen van Matala in zicht:

Een leuke knipoog naar de tijd van de hippies is een oude “boerzoektvrouw-achtige” vw-bus met kreten als “love and peace”, een echte blikvanger!

Toen we verder gingen naar onze eindbestemming van die dag, hebben we onderweg nog wat boodschappen gedaan:

Veel producten kwamen ons echt bekend voor! 😉

Aan het eind van de middag kwamen we in Agia Galini bij ons hotel (met een uitzicht dat ons wel aansprak!)

Wordt vervolgd…