Nummer 200: ringsnaveleend!

Vandaag heb ik mijn 200e vogelsoort vast kunnen leggen. Het was ook nog eens een hele bijzondere, namelijk de zeer zeldzame ringsnaveleend.

20170214-ringsnaveleend-1

Al een paar dagen werd deze gemeld in Appingedam. Maar het lukte mij nog niet er heen te rijden. Vandaag wel en omdat de eend bij mijn vertrek van huis nog niet gemeld was voor deze dag, bleef het onderweg spannend of ik hem nog zou aantreffen. Gelukkig zat hij nog mooi te dobberen in de aangegeven plas. Wát een prachtige eend om te zien, vooral die snavel dan. Voor de rest lijkt hij erg veel op een kuifeend.  Hij zwom tussen de meerkoeten, die hem eigenlijk best veel zaten op te jagen. Maar hij trok zich er niet echt iets van aan.

20170214-ringsnaveleend-2

Als je leest dat deze bijzondere eendensoort broedt in Noord-Amerika, overwintert zuidelijker tot Zuid-Mexico, Caribische eilanden en soms Panama, dan krijg je de kriebels als je zo’n soort redelijk in de buurt hebt zitten. Voor mij een kleine drie kwartier rijden. Ik cross niet het hele land door voor een vogel, maar dit is wel te doen 😉 Na wat ronddobberen begon hij zich te wassen:

20170214-ringsnaveleend-3

En weer lekker uitschudden:

20170214-ringsnaveleend-5

Daarna was de show over en stak hij z’n snavel weer tussen de veren. Ondertussen hield hij met 1 oog de meerkoeten in de gaten die veel om hem heen bleven zwemmen.

20170214-ringsnaveleend-4

Toen ik naar de auto wilde lopen hoorde ik ineens een gekrijs van meeuwen, niet normaal. Omdat ik voor een bepaalde soort kwam kijken had ik niet zo gelet op de overige vogels. Best dom natuurlijk, maar ja. De meeuwen waren natuurlijk de hele tijd wel in de buurt.

20170214-meeuwen

Maar het had een oorzaak: het meeuwenvrouwtje kwam brood brengen!

20170214-meeuwen-2

Ook leuk was een meerkoet op het ijs. Hij dronk wat water en er loopt nog net wat uit z’n bek. Zo zie je de in verhouding erg grote poten van deze vogel goed:

20170214-meerkoet

Zo was het even een paar uur genieten op deze zonnige Valentijnsdag!

Eindelijk…

Ja! Eindelijk heb ik een roerdomp gezien… misschien heel kinderachtig, maar ik ben er heel blij mee. Ik reed vanmorgen even richting Stadskanaal. De zon scheen en ik dacht ik kan nog lang genoeg binnen zitten. Op een bepaalde plek zag ik veel vogeltjes foerageren en langs een kanaal een paar blauwe reigers op jacht naar voedsel. Tot opeens mijn oog viel op iets, iets ‘anders’, het was puur mazzel dat ik even mijn verrekijker pakte. Als de vogel niet net bewogen had, had ik ‘m zeker niet gezien. Zulke schutkleuren heeft hij. Daarbij komt dat hij, bij dreigend gevaar, in de zogenaamde paalhouding schiet. Hij strekt zijn kop en lichaam en gaat dan helemaal op in de kleuren van het riet.

20170126-roerdomp

Ik vergeet nooit meer de eerste keer dat ik het geluid hoorde van deze mysterieuze vogel. We waren met een aantal stellen van de fotoclub op Texel, jaren geleden.   Toen we een wandeling maakten door één van de mooie gebieden daar, hoorde ik dat hoempende geluid. Ik was heel verbaasd dat een vogel zo’n geluid kon produceren. Als je het geluid niet kent, raad ik je aan het op te zoeken. Het is onmiskenbaar.

Vorig jaar hoorde ik het ook bij ons in de buurt, in het Lofargebied. Maar nooit zag ik deze vogel. Anderen wel en ik keek haast met afgunst naar hun foto’s 😉
In de winter is de kans groter dat je deze vogel ziet. Vooral nu veel plassen bevroren zijn, kun je ze treffen daar waar het water nog niet bevroren is, zoals langs het grote kanaal waar ik deze roerdomp zag.

Een roerdomp is een reigersoort en staat op de rode lijst. Als het lang vriest kunnen er veel exemplaren sneuvelen want dan komen ze niet zo gemakkelijk aan hun voedsel. De vindplaatsen worden momenteel op Waarneming.nl zelfs vervaagd zodat er geen stormloop van fotografen achter deze vogels aan gaat jagen.

Dus is het dubbel geluk als je er spontaan één tegenkomt! Deze vogelsoort is op mijn lijst de 199e. Vorige week zag ik een nonnetje, ook een nieuwe soort voor mij:

20170123-nonnetje

Deze zat heel ver weg omdat het voorste gedeelte van de plas bevroren was. Vandaar geen goede foto kunnen maken. Maar voor de soortenlijst vind ik het prima. Nonnetjes broeden in het hoge Noorden, zoals Lapland en Rusland. In de winter willen ze ons land nog wel eens bezoeken. Ook deze soort staat op de rode lijst.

Ik ben benieuwd wanneer ik weer een nieuwe soort tref die ik nog niet op mijn lijstje heb. Het begin van dit jaar is in elk geval goed, al drie nieuwe soorten deze maand!

Winterse foto’s

Wat is het prachtig buiten met wat sneeuw en rijp op de bomen. Compleet een witte wereld met mist. Daar hou ik dan weer niet zo van, van die mist. Maar in combinatie met vorst krijg je toch mooie witte rijp. Er was wel wat sneeuw gevallen, maar dat zag je niet zo aan de bomen. Ik ben natuurlijk wel even op stap geweest om de witte wereld vast te leggen. Hier wat foto’s genomen in diverse plaatsen in mijn woonomgeving:

Buinen
Buinen
Eerste Exloërmond
Eerste Exloërmond
Drouwenerzand
Drouwenerzand
Drouwen
Drouwen
Emmerdennen
Emmerdennen

WildNights in Wildlands

Van 24 december tot en met 8 januari kon je Wildlands in Emmen ook ‘s avonds bezoeken. Uiteraard zijn dan niet alle dieren te zien maar wat mij aansprak was de verlichting. Ik vind het leuk om daar foto’s van te maken en zodoende ben ik er op een avond heen geweest. Onderweg kon je al wat lichtstralen spotten die er bij aankomst best leuk uitzagen:

20170103-Wildlands-2

Direct bij binnenkomst zag je al de prachtig verlichte gebouwen en na het goed instellen van de camera op statief kon het feest beginnen:

20170103-Wildlands

Door langere sluitertijden te gebruiken kun je mensen die door je beeld lopen, er ook weer uit laten lopen. Dat wil zeggen, doordat zij bewegen zie je ze haast niet meer. Soms wel handig 😉

20170103-Wildlands-3

Op verschillende plekken zag je een vlinder geprojecteerd, de kleuren verschilden steeds:

20170103-Wildlands-4

20170103-Wildlands-5

Er stonden ook een paar nep-olifanten. Deze waren heel mooi verlicht. Er waren doeken omheen gedrapeerd en deze waaiden in de wind behoorlijk heen en weer, wat weer een mooi effect gaf:

20170103-Wildlands-6

Op sommige plekken had je een overzicht over een deel van het park, ook dat leek steeds anders door de verschillende kleuren verlichting:

20170103-Wildlands-7

20170103-Wildlands-8

20170103-Wildlands-9

20170103-Wildlands-10

20170103-Wildlands-11

20170103-Wildlands-12

Soms vond ik het lastig de camera goed in te stellen omdat ik geen flitser bij me had. Maar dat viel me achteraf heel erg mee, prima belichting met mijn nieuwe camera! En flitsen op grote afstanden heeft toch geen zin.  Je ziet dat heel veel mensen trouwens gewoon doen, onnodig… Maar ja, daar heb je als je op de automaat fotografeert geen controle over. Daarom is het zo leuk om het zelf te regelen 🙂 Deze waterval herkende ik op de computer pas van de otters, waar de zwartbuikwaterspreeuw zat, vorige week. In het donker daar was ik compleet gedesoriënteerd 😛

20170103-Wildlands-13

Hier werd een soort rook over geblazen:

20170103-Wildlands-14

De zeeleeuwen lagen in het blauwe licht op hun favoriete rots te slapen. Een aantal zwom zelfs rond. Ik stond met het maken van deze foto op een houten brug, steeds als er mensen achter mij langsliepen trilde de camera op mijn statief. Vandaar de bewegingsonscherpte in de foto:

20170103-Wildlands-15

In het aquarium zwommen drie soepschildpadden rond. Nou is een schildpad normaal gesproken niet zo snel, maar in het water valt dat tegen. Ik kon haast geen foto maken. Deze is nog redelijk:

20170103-Wildlands-16

Weer buiten was het ten slotte leuk om de prairiehondjes bij nacht te zien, ze gaven volop licht, en nog gekleurd ook:

20170103-Wildlands-17

20170103-Wildlands-18

Wat mij betreft was dit een geslaagde activiteit van Wildlands!

Weblog van Lenie Doornkamp