Elk voorjaar kijk ik ernaar uit om weer een blauwborst te horen. Meestal eind maart is dat, zo ook dit jaar. Vorige week had ik al één gezien en gehoord maar die zat zo ver weg dat een foto maken niet eens lukte. Dus deze week probeerde ik het opnieuw en ik had geluk. Er zat een blauwborst man te zingen in het riet. Wat een genietmoment was dat weer. Ik kon veel foto’s maken omdat hij zich erg mooi liet zien. Hij kwam zelfs dicht bij m’n auto op het gras.
Kijk en geniet:
Wat gaat de tijd snel! Tenminste zo ervaar ik dat. De temperaturen zijn deze dagen ook wel erg lekker…
Afgelopen maand waren er toch wel een paar dingen vermeldingswaardig. Ten eerste een fotowedstrijd. Nou ben ik niet zo van de wedstrijden maar deze keer vond ik het wel leuk om mee te doen. Alhoewel het inzenden op zich al moeilijk was, want ik moest de keuze maken uit mijn eigen foto’s en welke kies je dan?? Dat vond ik erg lastig. Ik heb ingezonden voor de wedstrijd Groene Camera, de fotowedstrijd voor natuurfotografen uit Nederland en België. Tot mijn zeer grote verbazing kreeg ik bericht dat twee van mijn 15 ingezonden foto’s opgevallen waren bij de jury.
Het ging om deze foto’s:
Even later kreeg ik bericht dat de onderste foto met de kluten doorging naar de finaleronde en uiteindelijk terecht gekomen was bij de beste 10 foto’s in de categorie vogels.
Plaats 1 was winnaar, 2 runner up, daarna 5 eervolle vermeldingen en 8, 9 en 10 geen prijs maar wel bij de beste 10 van alle inzendingen in deze categorie.
Uiteindelijk had ik geen prijs, maar bij de beste tien van deze bekende fotowedstrijd…. Een mooie opsteker vind ik zelf. Als je de prijswinnende foto’s wilt zien, dat kan via deze link:
Verder zag ik op Instagram een artikel over de Zeearend. Er was een nieuw boek verschenen, geschreven door Nienke Beintema over de zeearend en Roegtv (van RTVDrenthe) vroeg volgers om hun ervaring met de zeearend en een foto in te sturen.
Nou was ik toevallig net een week daarvoor bij het Zuidlaardermeergebied geweest en had de zeearenden zien badderen in een sloot. Het was op grote afstand, maar ik heb die foto ingezonden met een stukje tekst.
Kort daarop kreeg ik bericht dat ik met mijn foto en verhaal het boek van Nienke Beintema over de zeearend had gewonnen!
Ook daar ben ik uiteraard heel blij mee.
Wat betreft de vogels ben ik niet zo heel veel op stap geweest. Het syndroom van Tietze zat mij weer een flinke poos dwars en dat beperkt mij erg. Ook mijn vingers willen niet altijd wat ik wil. Maar ik verveel me nooit. We zijn ook regelmatig samen op pad om te geocachen. Daardoor kom je ook veel buiten en in beweging.
Op een ochtend zag ik op het dak van de garage een sperwer zitten. Ik kon een foto maken, door het raamhor heen, dus de kwaliteit is niet best. Maar toch leuk:
In het Lofargebied zag ik regelmatig een man en vrouw blauwe kiekendief, prachtige roofvogels die zich deze winter goed lieten zien:
Tussendoor zijn we ook weer op stap gegaan met de camper. Die blogjes kun je lezen op www.wijcamperen.nl
Tijdens een fietstocht zag ik deze reebok, hij bleef nog mooi staan ook:
Veel vogels zijn weer in broedkleed en sommige soorten komen weer uit warmere oorden. Altijd mooi om weer een blauwborst te zien en te horen. Helaas nog geen foto kunnen maken, maar dat gaat binnenkort vast lukken.
Dit was het eerst weer.
Hierbij twee albums met foto’s van de afgelopen twee weken.
Kruiend ijs bij Stavoren aan het IJsselmeer
20 februari 2021:
IJs langs de Bocht van Watum bij Delfzijl
14 februari 2021:
Terwijl ik dit schrijf is het heerlijk winterweer. De zon schijnt elke dag en dat lijkt op elk mens een goede invloed te hebben. We gaan massaal naar buiten. De schaatsliefhebbers leven zich uit en de wandelaars evenzo. De gebieden waar ik regelmatig kom zijn zelfs druk te noemen. Maar ja, we zaten al zo lang binnen…
Ik heb geen klagen over binnen zitten, ik kan gelukkig regelmatig op pad de natuur in. Op een middag gingen de oudste kleinkinderen weer mee en kleindochter zag twee hazen. Wat mooi dat ze er oog voor krijgen!
Een dag later zag ik op het Groningerland een bonte kraai. Deze soort is in ons land zeldzaam, maar in Scandinavië weer heel gewoon. Hij zat ver weg, dus geen beste foto maar wel een mooie waarneming.
De roofvogels hebben het moeilijker nu het vriest. Een vrouwtje torenvalk in bidhouding:
In een groep grauwe ganzen zag ik een exemplaar met een ring. Deze kon ik goed aflezen. Altijd leuk om te kunnen achterhalen waar die vogel dan zoal gezien is. Daar is een website voor. Deze grauwe gans is geringd op 2 juni 2017 in Aurich, Duitsland. Eind dat jaar trok hij naar Drenthe om begin 2018 weer in Duitsland gezien te worden in de omgeving waar hij geringd was. In september dat jaar zat hij in Stadskanaal, daarna weer naar Aurich, weer naar Stadskanaal en Gieterzandvoort, in 2019 weer Duitsland. Nog één melding dat jaar in Drenthe en verder in 2020 steeds in Duitsland. Tot ik hem zag op 4 februari dit jaar bij Smeerling.
En toen viel er weer sneeuw…
We voeren de vogels flink en zelfs de geelgorzen komen in de tuin:
Er zit een groep van wel dertig huismussen dagelijks te kwetteren, ruzie te maken en te eten:
En sommige kijken toe:
Een roodborst in de sneeuw valt ook echt wel op:
Een koperwiek zat onopvallend in onze tuin, de oranje vlekken zijn duidelijk te zien. Deze lijsterachtige vogels zijn alleen van het najaar tot het voorjaar in ons land. Ze eten graag besjes.
In het Lofargebied was het weer genieten van een jagende blauwe kiekendief man:
En een buizerd:
Ook zat er een groep van minstens honderd vinken en kepen. De kepen kwamen ineens massaal ons land binnen vanuit het hoge noorden.
Af en toe naar de grond kijken levert soms ook leuke plaatjes op:
In onze tuin liet de heggenmus zich steeds goed zien. Meestal scharrelt hij wat onder de heg, maar nu komt hij tevoorschijn om wat mee te pikken uit het voederhuisje en van de grond:
We gingen nog een middag samen op stap om van het winterse landschap te genieten. Opeens zagen we een paar buizerds waarvan er één een prooi bleek te hebben. Hij wilde er duidelijk niet van delen en verdedigde zijn prooi voortdurend door zijn vleugels er rondom heen te leggen. Ook een derde buizerd kon afdruipen…
De Ruiten Aa was nog niet bevroren, gelukkig voor de (ijs)vogels die hier hopelijk nog wat vis kunnen vinden.
Op sommige bomen lag nog sneeuw:
Nog een paar dagen genieten van dit winterse weer, er wordt al gesproken over dooi volgende week!