Lichtlijn

12/01/2016 Lenie 2 Comments

Ter afsluiting van het jubileumjaar 250/400, waar ik al eerder over geschreven heb, werden er in het kader van een kunstproject van Bruno Doedens een paar duizend fakkels langs het Stadskanaal aangestoken. Veel vrijwilligers, vaak omwonenden, hebben hierbij geholpen. Het hele traject was zo’n 25 kilometer lang en het was een prachtig gezicht. Op 19 december 2015 om 17.00 uur werden de fakkels aangestoken. De brandduur was ongeveer 40 minuten.

Deze foto is gemaakt vanaf het kleine bruggetje tussen Cereskade en Ceresstraat richting watertoren.

Deze foto maakte ik vanaf het zelfde bruggetje, maar dan de andere kant op, richting Musselkanaal.

Ik heb bewust geprobeerd mooie sterretjes te krijgen van de lichtjes, ook de straatlantaarns geven mooie straling. Dit effect is ontstaan door gebruik van statief en lange sluitertijd in combinatie met klein diafragma.

Het was soms lastig goede foto’s te maken omdat sommige automobilisten de oproep om niet over de kade te rijden, blijkbaar niet gelezen hadden. Door de autoverlichting krijg je streepvorming in beeld, wat niet altijd iets toevoegt.:

Ter opluistering hoorde je op de achtergrond het geluid van midwinterhoorns en ook speelde er een muzikant op een saxofoon:

Ondertussen ging er een groepje kano’s van KVSO over een deel van het traject varen met verlichting op hun bootjes. Het duurde vrij lang voordat de kano’s op het eindpunt waren. Ze moesten bij elke brug uit en weer in het water. Daarom zijn we ze een eindje tegemoet gereden en kwamen ze tegen bij de bocht bij de watertoren:

Door hun snelheid waren ze niet eenvoudig te fotograferen maar het gaf wel een leuk effect.

Persoonlijk, Water

MusSailkanaal

09/11/2015 Lenie 1 Comment

Het is inmiddels al een paar maanden geleden, maar ik ontdekte dat ik op mijn blog nog niets had geschreven over MusSailkanaal. Wel over de fotowedstrijd daaraan gekoppeld, zie mijn blog van 14 juli (http://www.dithoudtmijbezig.nl/?p=4204), maar er was ook een grote manifestatie rondom oude binnenvaartschepen. Omdat ik in Musselkanaal mijn jeugd heb doorgebracht, mijn opa schipper was en mijn vader ook nog op een schip geboren is, heb je er toch iets mee. Ik mag graag varen, dus dat zal wel wat in de genen zitten. Wij mochten met een klein gezelschap op een avond meevaren op de snikke “Dieverdoatsie”. Een snikke is een zogenaamde trekschuit. Op de website van deze snikke kun je er meer over lezen.

Het dorp Musselkanaal was voor de aardigheid omgedoopt in MusSailkanaal. Het Sail gebeuren was uiteraard niet te vergelijken met Sail Amsterdam of DelfSail, maar met zo’n 10.000 bezoekers was het ook niet niks! Zelfs het NOS journaal heeft er aandacht aan geschonken met een kleine reportage. (klik op de foto’s voor een grotere weergave)

De details van een schip vind ik leuk om te fotograferen:

Deze mevrouw gaf mij toestemming om haar te fotograferen, ik vond het een leuk plaatje:

Er was veel belangstelling, zowel van de schippers als van toeristen die met hun camper konden overnachten aan het spoordok.

Het was leuk om eens weer te varen door het kanaal waarlangs ik jaren geleden op de fiets naar school ging.

En wat hebben we er veel geschaatst, het komt nu haast niet meer voor dat het kanaal zó bevroren raakt dat je van de schoolstraat naar de marktstraat kunt schaatsen.

Tot slot, links zie je het schip de ‘Jatrie’, een oud schip van de familie Davids, geschonken aan het Streekhistorisch Centrum, om te behouden voor de toekomst. Het is een Groninger steilsteven en wordt helemaal gerestaureerd. Ook dit gebeuren heeft een eigen website, daar verwijs ik graag naar: http://www.jatrie.nl

Familie, Herfst, Paddenstoelen, Persoonlijk

De draad weer oppakken

20/10/2015 Lenie 1 Comment

Lang niets geschreven hier. Soms krijg je onverwachts met omstandigheden te maken die je dagelijkse bezigheden volledig overhoop gooien. Bij ons werden we eerst opgeschrikt door schoonvader die bij een val een heup brak. Operatie en revalidatie volgde. Maar 12 dagen na zijn val is plotseling schoonmoeder overleden. Inmiddels zijn we al weer zes weken verder in de tijd en is er heel veel gebeurd. Na de begrafenis kwam het moment in zicht dat de revalidatie van schoonvader klaar zou zijn. Toen bleek dat hij toch liever dichter bij ons in de buurt wilde wonen hebben we alles op alles gezet om dat voor elkaar te krijgen. En het is gelukt, dankzij het feit dat er meerdere appartementen in het verzorgingshuis vrij waren. Binnen no time hadden we de sleutel en dankzij de medewerkers van de meubelzaak in het dorp konden we hem direct na zijn revalidatie verhuizen. Hij woont nu bij ons in het dorp met de juiste verzorging om zich heen. Gezellig bij andere ouderen in plaats van alleen in een leeg huis. Nu komen we met elkaar weer wat tot rust. Tussendoor zijn wij natuurlijk wel bezig om het ouderlijk huis van mijn ega leeg te maken. Daar komt ook heel wat bij kijken, maar hoeft niet hals over kop. Tenminste zolang er zich nog geen koper aandient. Tijd om adem te halen weer en dan ontdek je dat om je heen alles natuurlijk gewoon doorgegaan is. Inmiddels is het herfst geworden. Voor mij betekent het dat ik later dan normaal het bos in gegaan ben om eens paddenstoelen te fotograferen. We hadden zaterdag een excursie met de fotoclub en dankzij de gids kon ik 18 nieuwe soorten aan mijn album toevoegen! Heerlijk om weer buiten te zijn, frisse lucht in te ademen en zo te ontspannen. Als het wat minder vochtig zou worden buiten, dan valt er nog veel te genieten.

De foto’s van de paddenstoelen zijn hier te bekijken: http://www.leniedoornkamp.nl/Jalbum/Paddenstoelen/#

Bloemen, Dieren, Herfst, Insecten, Natuur, Vlinders, Vogels, Zomer

Van alles

05/09/2015 Lenie 1 Comment

Zo af en toe zijn we wat aan het vogelen in de buurt. Het valt niet mee als er veel blad aan de bomen zit om de vogels goed te kunnen zien. Wat dat betreft mag het van mij herfst worden ;-).

In het Lofar-gebied komen we regelmatig. De begroeiing langs het water stond deze zomer erg hoog en daardoor kon ik vaak niet zien welke vogels er in of langs het water zaten. Op de antennes zitten regelmatig roofvogels op de uitkijk en deze keer zagen we een havik vrouw met op de achtergrond een buizerd.

Naarmate het later werd op de avond, veranderde ook het licht. Dat is goed te zien bij deze grote zilverreiger die in het water liep te zoeken naar iets eetbaars:

Berenklauw is ook een mooie plant om te fotograferen, maar je moet ‘m niet aanraken! De plant is erg giftig, voor de grootste variant, je kunt er lelijke vlekken, blaren en wonden van krijgen. Oppassen dus met berenklauw:

De zonsondergang kleurt het water:

Als we naar huis rijden zien we nog een reebok achter een geit aanjagen:

In de tuin is het een paar dagen later, vanwege het mooie weer, een komen en gaan van insecten. Vooral veel hommels en bijen zien we op de verbena’s. Gelukkig weten ze onze planten weer te vinden nu we er speciale soorten voor aangeschaft hebben:

Dit klein koolwitje heeft de langste tijd van z’n leven gehad en is al helemaal verfomfaaid (vind ik een erg mooi woord 😉 ) :

Bij de vijver hebben we veel kleine waterjuffers. Op m’n buik op de vlonder probeerde ik ze te fotograferen. Best lastig want ze zitten haast niet stil. Deze zou een kleine roodoogjuffer kunnen zijn. Ik ben niet zeker van deze soortnaam:

Dit was het eerst weer voor vandaag. Fijne zondag!

"Dit houdt mij bezig"

Lichtlijn

MusSailkanaal

De draad weer oppakken

Van alles

Weblog van Lenie Doornkamp