Nog een paar dagen en er is weer een jaar voorbij. Klinkt cliché maar het is de werkelijkheid. Wat vliegt de tijd, hoor je overal. Het is ook zo, de dagen vliegen om. Mijn fotografie staat op een lager pitje. Behalve wat opdrachten voor de fotoclub ben ik er weinig mee bezig. Af en toe even in de tuin wat vogeltjes spotten blijft leuk. Maar er op uit trekken komt er niet van. Om het jaar toch af te sluiten met mijn geliefde vogeltjes, plaats ik wat tuinvogelfoto’s die ik de laatste tijd gemaakt heb. Ik doe mee aan een proefversie van tuinvogeltelling, waarbij ik het jaar rond meerdere tellingen kan invoeren. We hebben hier enorm veel mussen en het is met het blote oog moeilijk te zien welke ringmus en welke huismus is. Ze vliegen heel snel met z’n allen op en af en zitten geen moment stil. Daarom maak ik meerdere foto’s zodat ik ze gemakkelijker kan tellen. Mocht je trouwens ook tijd en zin hebben om vaker vogels te tellen in je tuin, kijk dan op beta.tuintelling.nl en misschien kun je ook nog meedoen met deze proefversie.
Huismus vrouwtjeRoodborst, verscholen in de hortensia. Er waren twee roodborstjes tegelijk, dat gaat niet goed samen!Huismus vrPimpelmees neemt een badEn ook een koolmees nam een bad.Al mijn trouwe lezers bedankt voor het meelezen en reageren! In het nieuwe jaar hoop ik jullie weer af en toe te laten zien wat mij zoal bezig houdt. Tot in 2015!
Bij de fotoclub waar ik lid van ben, Fotoclub Borger-Odoorn (www.fcbo.nl), hebben we elke maand een verkiezing ‘foto van de maand’. Deze foto wordt aan het begin van de avond gekozen door de leden die hun stemmen over 19 foto’s mochten verdelen. Afgelopen week is mijn foto van de Reitdiephaven in Groningen gekozen tot de foto van de maand november 2014.In de afgelopen zomervakantie tourden we een dag door de provincie Groningen en kwamen deze woonwijk tegen. Ik ben niet zo van de architectuur, maar hier spreken de kleuren voor zich en dat is dan ook hetgeen je aanspreekt om foto’s van te maken!
Wel grappig om vandaag in het Dagblad van het Noorden (Groninger editie) te lezen dat deze wijk een wereldhit is op internet omdat veel mensen hier komen fotograferen. De mooie kleuren waren ook de reden dat ik hier foto’s gemaakt heb. En is het erg, dat er zo veel foto’s al van gemaakt zijn? Vind ik niet, want elke foto op zich is uniek. Kijk maar goed, er zijn altijd verschillen.
Soms moet je even extra kijken: wat voor vogeltje is dát nou weer… Van de sijs had ik al eens een mannetje thuis aan het pindanetje zien hangen. Ook van deze soort ziet het vrouwtje er weer anders uit.
Beide soorten zaten bij de vogelhut, je ziet dat het vrouwtje veel grijzer is.
Dit is het mannetje, ik denk een jonge nog. Oudere mannetjes hebben veel meer zwart op de kop.
Een vogeltje, wat er in eerste instantie wel wat op lijkt, is de geelgors. Ik zag tussen alle foto’s van deze ochtend één die ik eerst ook voor een sijs aangekeken had. Maar het is toch een geelgors.
De gaai (voorheen “Vlaamse gaai”), is in mijn ogen een beetje een roofvogel. Hij rooft namelijk ook jonge vogeltjes en eieren uit nesten als hem dat zo uit komt. Ze komen tegenwoordig vrij dicht bij de huizen en in tuinen. Het zijn best brutale vogels. We zagen bij de vogelhut dan ook zo’n brutale die de nootjes voor de snavels van de kleine vogeltjes wegpikte:
Wintervoorraad 😉
Er kwam een vrouwtje grote bonte specht voorbij. Ik had gehoopt op een groene specht, maar helaas. Deze bonte is ook mooi, daar niet van.
Maar het mannetje is iets kleuriger, die heeft een rode vlek op het achterhoofd, hij kwam ook langs:
Grote bonte spechten eten veel insecten, die peuteren ze uit de boomschorsen vandaan. Ook eten ze zaden van dennenappels, hierbij klemmen ze de dennenappels in een spleet van een boom om de zaden er uit te kunnen eten. Dit doen ze vaak op een vaste plek, de smidse genaamd, je ziet dan onder een boom veel lege dennenappels liggen.
