Aan het begin van de avond zijn we even door het Lofar-gebied gereden om vogels te spotten. Er zit een steppekiekendief in de omgeving, helaas hebben we die (nog) niet gezien. Wel een aantal andere vogels maar de mooiste was vanavond een patrijs! Die had ik nog niet eerder van zo dichtbij gezien, erg mooie maar schuwe vogel. We zagen er twee en ze doken gauw het bietenveld in, maar deze heb ik te pakken:
Op de terugweg zag ik deze kraan bij de vloeivelden, in tegenlicht:
Op bezoek bij familie in een mooi oud Gronings dorp zagen we vanuit de tuin een eekhoorn. Het diertje is er een vaste bewoner en ik had het geluk om er foto’s van te kunnen maken. Hij zat steeds dicht bij een rand met bomen zodat hij bij de minst of geringste bedreiging in de bomen kon vluchten. Zodra de kust weer veilig was schoot hij naar beneden en begon in het gras te zoeken naar eikels die hij in de herfst daar verstopt had.
Op het laatst nog, tegen het licht in, kreeg ik ‘m vlak voor me in beeld:
en toen ging hij er vandoor (die handjes…… )
Het eerste jonkie was de volgende ochtend dood. Toen was het tweede uit het ei gekomen. Deze heeft twee dagen geleefd en was vanmorgen dood… helaas, ik vind het erg jammer. Maar ik denk dat de witte duif er toch niets van snapt. Dus we hebben haar nu apart gezet en misschien begint het jonge stel dan opnieuw. Nu maar weer afwachten!
Een jaar of 17 geleden kreeg ik van mijn schoonvader een paar witte lachduifjes, een soort tortelduifjes. Omdat ze wit waren vond ik ze zo mooi. We hadden toen ook een witte poes en later een witte hond, toevallig… De witte duifjes legden regelmatig een eitje en gingen er ook op zitten broeden. Maar er kwam nooit wat van, dus concludeerde ik dat het 2 dames waren.
Afgelopen zomer ging 1 van de witte duifjes dood. Waarschijnlijk ouderdom, de andere was toen zielig alleen. Mijn ega is dezelfde avond nog op zoek gegaan naar een duifje er bij en kwam toen terug met 2. Dus toen hadden we er 3. Die twee nieuwe waren nog jonkies, dus was niet te zien of het mannetjes of vrouwtjes waren. Nu is duidelijk dat één van beide een doffer is, want… we hebben een jonkie en een tweede is bezig uit het ei te komen. Een derde ei was vuil, dus die heb ik weggegooid.
Dit zag ik vanmiddag: een duifje met een lege dop. In het wild brengen ze die lege doppen uit de buurt van hun nest om rovers te misleiden zodat hun jongen geen gevaar lopen. In dit geval hebben wij het dopje maar verwijderd.
Nu ben ik er nog niet achter wie de moeder is. Dit duifje, met de lege dop, is een vrouwtje. En de witte die we nog hadden is ook een vrouwtje en zij is duidelijk de baas in het hok en eigende zich direct de eerste eieren toe.
Het grijze duifje kreeg flink op de kop toen het jonkie er eenmaal was dus hebben we die nu even apart in een andere kooi gezet.
Dit is dan het eerste jonkie, heel klein. Het is afwachten of deze het redt, want met die onervaren moederdieren weet je het nooit!
En dit is nog even afwachten… het beestje heeft het gat van binnenuit zelf gemaakt, zoals dat gaat met vogels.