Vaak zie ik een reiger ergens langs het water. Als ik dan probeer een foto te maken, dan vliegen ze altijd weg. Zo had ik in juni een reiger gefotografeerd in de dierentuin, die bleef tenminste zitten. Maar afgelopen week is het mij gelukt een reiger langs een kanaaltje vast te leggen. Ik stond achter een (dikke) boom en zodoende kon ik deze foto maken:
Vanmorgen fietste ik langs een hertenkamp en omdat ik mijn cameraspul in de fietstas had gestopt heb ik maar even op een bankje gezeten om de damherten te observeren.
Er zat weinig beweging in, ze waren in diepe rust.
Dit jong probeerde wat te spelen
maar dat leverde alleen een gefronste blik op:
Net als vorig jaar rond deze tijd zijn er nog steeds huiszwaluwen hun jongen aan het voeren. Naar verwachting vliegen ze in oktober uit voor hun grote reis naar Afrika.
Op de website van de Vogelbescherming lees ik dat de huiszwaluw op de zogenaamde “rode lijst” staat. De huiszwaluw heeft daarbij de code “GE” gekregen, dat betekent:
| Gevoelige soorten Soorten die stabiel of toegenomen zijn en zeer zeldzaam zijn en soorten die sterk tot zeer sterk zijn afgenomen en algemeen zijn. |
In dit geval denk ik dat de huiszwaluw bij de eerste categorie hoort want ze zijn alleen al hier in de buurt in grote hoeveelheden aanwezig! Als je nagaat dat wij dit seizoen drie nesten aan ons huis hebben, die alledrie zeker twee keer jongen hebben voortgebracht, dan is deze soort toch niet aan het afnemen? Stel dat ze per nest 4 jongen hadden, dat is dus al zo’n 24 jongen alleen al bij óns huis. Ook wel te zien aan al die poep! Daar moeten we volgend jaar iets op verzinnen. Toevallig zag ik net hoe dat gaat: het jong keert zich om en in plaats van het koppie zie je dan het kontje en dan floept “het” er zó uit…. Maar die jonkies zijn erg schattig, dat wel 🙂
Bij het baasje op de tractor…
Een blik door een “sleutelgat” in een oude stadsmuur…
Op naar de top….