Category Archives: Geen categorie

De draad weer opgepakt

Mijn vorige blog is inmiddels dik twee maanden geleden. Ik schreef dat wij nergens heen gingen, ook niet met de camper. Inmiddels is dat allemaal wat versoepeld, gebleken is dat wij best af en toe even weg konden in de buurt om vogels te kijken. Hier in het Noorden van het land waren en zijn in verhouding weinig slachtoffers gevallen door het coronavirus… gelukkig! Maar beangstigend vind ik het wel hoor. het is werkelijk te hopen dat er een goed medicijn beschikbaar komt. En we moeten er echt rekening mee blijven houden voorlopig.

buizerd
Buizerd

De draad van het bloggen pak ik bij deze weer op. We zijn net terug van vakantie, dat verslagje en de andere uitstapjes staan op ons camperblog.

Verder heb ik de afgelopen tijd ook mijn vogellijst kunnen aanvullen met wat nieuwe soorten:

Rosse stekelstaart, Sprinkhaanzanger, Temmincks Strandloper, Morinelplevier en Grauwe vliegenvanger.

De foto’s van deze vogels komen binnenkort wel langs.

wilde zwaan
Knobbelzwaan

Mijn gezondheid was de afgelopen maanden ook niet geweldig, ik heb flink last gehad van een ‘aanval’ van het syndroom van Tietze, erg vervelend en beperkend. Ook mijn handen beperken mijn dagelijkse bezigheden enorm. Het is vallen en weer opstaan. Ook een reden dat ik niet zo veel gefotografeerd heb.

doorkijkje

Maar altijd zijn er weer lichtpuntjes die je stimuleren om weer door te gaan. Geluk zit vaak in kleine dingen (of kleine mensjes, zoals de kleinkinderen).

graspieper
Graspieper

In maart waren we trouwens nog in Diepholz geweest om kraanvogels te kijken. In het najaar zijn er veel meer te spotten, maar in het voorjaar kun je ze ook zien.

kraanvogels
Kraanvogels ‘s ochtends
kraanvogels
Kraanvogels ‘s avonds
kraanvogels
Grote, statige vogels zijn het.
reeën
Een sprong reeën

We zijn van plan nog eens in het najaar terug te gaan naar dit gebied.

Wat mij bezig houdt…

houdt jullie ook bezig.

Ja lieve mensen, de titel van mijn blog is nog nooit zo sprekend geweest als deze dagen. Dit houdt mij bezig…. het houdt ons allemaal bezig, dat vreselijke coronavirus. Ik ga er niet veel woorden aan besteden. Ik wens alleen dat al mijn volgers er goed doorheen komen. Voorlopig komen wij nergens, ook niet met de camper uiteraard. Ik stop daarom tijdelijk met bloggen.

Wanneer het kan ga ik wel even mijn rondje in de buurt rijden. De foto’s die ik dan maak plaats ik op mijn Instagram met een korte tekst. Je kunt mij hier dan volgen:

https://www.instagram.com/leniedoornkamp/?hl=nl

Als je geen Instagram hebt dan kun je een account aanmaken, je hoeft er verder niets mee te doen als je niet wilt, maar je kunt wel veel foto’s bekijken over diverse onderwerpen en mensen zoals ik dus volgen.

Ik hoop gauw weer te kunnen bloggen zoals voorheen.

Iedereen heel veel sterkte met deze situatie!

Hartelijke groet,
Lenie

Kerstgroet

Beste lezers van mijn blog, hierbij een kerstgroet van ons voor jullie:

kerstgroet

Verder kan ik nu meedelen dat mijn foto, ingezonden voor “Mien Plekkie” in het Drents Museum in Assen, aldaar te zien is van 24 december 2019 tot en met 5 januari 2020 op het scherm naast de ingang van de tentoonstellingszaal! Wij gaan in deze periode zeker kijken, ook om de mooie oude VanGogh te bewonderen.

Tot slot nog een foto, gistermiddag vanuit onze huiskamer genomen, door het raam:

reeën

Absoluut geen beste foto, maar wat genoot ik van dat moment! Ik zag gewoon vijf reeën vanuit onze huiskamer!

Het is even rustig op fotogebied verder, ik ben veel aan het (machinaal) borduren omdat ik voor Kerst iets af wil hebben. Daarnaast was ik ook een dikke week ziek van bronchitis, dus fit is wat anders. Maar het gaat weer de goede kant op.

Er komen vast nog wel fotografische uitspattingen deze laatste weken van dit jaar, die zal ik dan natuurlijk plaatsen. Het is altijd leuk om wat te stoeien met kerstverlichting en flitsen. Zo heb ik onze kerstgroet-foto ook gemaakt. Het is een winterdorpje van Lego met een trein en hier en daar wat lampjes erin. Je wilt dan dat het wit ook wit is, de lichtjes niet overbelicht, het geheel niet te donker, kortom stoeien met de instellingen en de flitser. Niet te vergeten het zwarte doek op de achtergrond. Al met al ben je er zo even een poosje mee bezig.

Roze pelikaan in Drenthe

Deze week werd er een roze pelikaan gezien in de omgeving van Meppel. Ik dacht: die moet ik zien! Het is een uurtje rijden, maar dat heb ik er graag voor over. Ik had de route uitgezocht en zei tegen mijn ega die ochtend: ik ga naar Meppel. Hij zei: O? hoezo, want ik ga ook naar Meppel… Bleek hij daar een vergadering te hebben. Dus gingen we gezellig samen. Ik heb hem afgezet op de plek waar hij moest zijn en kon mooi naar de roze pelikaan gaan kijken.

roze pelikaan

Deze had ik gauw gevonden, hij (of zij) stond tussen een groep van zo’n kleine 70 ooievaars. Wat prachtig om zo’n grote vogel te spotten! Het is voor ons land een zeer zeldzame soort. Deze soort komt normaal voor in een groot deel van Zuidoost-Europa, Afrika, West- & Centraal-Azië en India en lijkt voor alsnog een echte dwaalgast te zijn. Hij is ongeringd dus niet ontsnapt uit een park of zo.

roze pelikaan

De vogel stond zich steeds flink te poetsen en uit te schudden.

roze pelikaan
roze pelikaan

Omdat de vogel steeds op dezelfde locatie bleef had ik ruim de tijd om de telescoop ook op te zetten zodat ik daardoor ook foto’s kon maken. Het was weer een mooie oefening want de weersomstandigheden waren eigenlijk perfect.

roze pelikaan

Doordat de pelikaan zich steeds aan het wassen en uitschudden was kreeg ik hem haast niet in beeld in “normale” houding. Ik heb net zo lang gewacht tot ik ook daar een foto van kon maken. Maar eerst nam hij nog een houding aan om te krabben, hier zie je hoe groot z’n poten zijn:

roze pelikaan
roze pelikaan
roze pelikaan

De laatste twee foto’s heb ik door de telescoop gemaakt (digiscoping).

Wát een vogel, schitterend om te zien. Voor mij was deze vogel dit jaar de 12e nieuwe soort!