Vorige week toen er rijp aan de bomen zat ging ik naar het Pagedal in Stadskanaal om dat natuurverschijnsel te fotograferen. Maar ik kwam er niet aan toe omdat een -voor mij nieuwe soort- mooi vogeltje voor mijn lens verscheen. Ik was net de auto uit en toen hoorde ik het zachte geluid van goudhaantjes. Hele kleine vogeltjes en heel erg snel en beweeglijk! Het zijn de kleinste vogeltjes van Europa, slechts 8,5 cm. groot! Met mijn nieuwe camera in de aanslag ging ik proberen dat vogeltje vast te leggen. Dat viel nog niet mee. Het vogeltje was snel, maar mijn camera ook ;-). Omdat ze van de ene op de andere tak wippen krijg je ze haast niet vrij in beeld.

Geen topfoto’s, maar voor mij een mooie waarneming! Later trof ik in het zelfde gebied ook een zwarte kraai. Niets bijzonders natuurlijk qua vogel, maar ik ontdekte dat ik die ook nog niet had in mijn vogelalbum.

Hiermee staat de teller van mijn vogelalbum op 157 soorten! Klik HIER voor de link naar het album. Inmiddels was ik flink koud geworden en ging ik snel weer op huis aan.

Een paar dagen later lag er ‘s morgens sneeuw. Het geeft direct een ander beeld buiten, erg mooi vind ik het, ondanks alle ongemakken die men er van kan hebben.

Het was niet echt helder weer, deze beide foto’s hadden wat lichter gekund. Maar helaas liet de zon zich hier niet zien.

Vandaag, weer een paar dagen later, scheen af en toe de zon en daarom ging ik nog even in mijn schuiltentje. De mussen vlogen weer af en aan. Op een gegeven moment hoorde ik het roodborstje vrij dichtbij. Vlak voor me, op het ijs van de vijver, stond hij:

Eindelijk zag ik ook het heggenmusje, erg schuw beestje dat ik af en toe in een flits meende te zien. De foto is niet duidelijk, door het gaas genomen, maar toch…

Topmomentje van de dag was dat het vinkenmannetje op de stok ging zitten! Wat is het toch een mooie vogel:

Ik ben erg blij met deze foto! Na heel wat geduld kwam hij toch mooi voor de lens.

Soms lopen de dingen ineens anders dan je verwacht. Ik kon onverwachts snel mijn camera verkopen wat mij de gelegenheid gaf om een nieuwe te kopen. ‘t Was niet zo dat mijn vorige camera niet goed was, integendeel zelfs, die had heel veel voordelen. Maar 1 nadeel waar ik steeds tegenaan liep en dat was de snelheid waarmee foto’s gemaakt konden worden. En daar loop je dan steeds tegenaan bij vooral vogels fotograferen. Dat is toch wat ik het meest doe en waar ik steeds weer op uit kom. Dus wij afgelopen week naar Urk waar de zaak zit waar ik het liefst mijn fotospullen koop. Gewoon altijd goede service en advies, geschikt qua prijs en supersnelle levering als je via internet iets besteld. In dit geval hebben we toch maar de auto genomen want je wilt zo’n camera wel eerst even in de hand hebben. We waren vrij snel geslaagd omdat ik van tevoren wist welke ik zocht en het bleek een goede keuze. Voor de kenners: het is de 7DMII geworden. Nu is het de komende tijd zaak om alle mogelijkheden mij eigen te maken, dat zal even duren. Maar de meeste instellingen zijn erg bekend omdat ik vaker een Canon heb gehad.

Wij kwamen onderweg langs Schokland en het leek ons wel interessant daar even te kijken. Er is een museum maar helaas was dat gesloten. Achter het museum ligt een natuurgebied maar gezien onze beschikbare tijd zijn we daar niet in geweest. Schokland is een dorp en voormalig eiland in de Noordoostpolder. Natuurlijk een paar foto’s gemaakt om de camera even te proberen, ik had de Tamron 28-75 als objectief geplaatst:

Onderstaande foto is door mijn ega gemaakt:

Deze foto’s vielen mij niet tegen. Weer thuis gekomen zat het roodborstje hongerig op wacht:

Ook een pimpelmees was van de partij:

De volgende dag heb ik even in de tuin in mijn schuiltentje gezeten. Eindelijk zag ik ook weer een stel vinkjes, het mannetje scharrelde op de grond en kreeg ik niet goed voor de lens. Het vrouwtje ging water drinken in de waterval bij de vijver:

Doordat mijn nieuwe camera een andere sensor heeft dan de vorige, heb ik nu weer te maken met een cropfactor van 1,6. Dat houdt in dat mijn Sigma telelens van 150-500 mm nu 240-800 mm weergeeft! Dat is even wennen want in onze tuin zit ik er dan dicht bovenop. Dat was goed merkbaar met het vogelhuisje in beeld:

Deze nam lekker een bad:

en zag er daardoor behoorlijk rommelig uit:

Genoeg te oefenen in eigen tuin!