Vorige week toen er rijp aan de bomen zat ging ik naar het Pagedal in Stadskanaal om dat natuurverschijnsel te fotograferen. Maar ik kwam er niet aan toe omdat een -voor mij nieuwe soort- mooi vogeltje voor mijn lens verscheen. Ik was net de auto uit en toen hoorde ik het zachte geluid van goudhaantjes. Hele kleine vogeltjes en heel erg snel en beweeglijk! Het zijn de kleinste vogeltjes van Europa, slechts 8,5 cm. groot! Met mijn nieuwe camera in de aanslag ging ik proberen dat vogeltje vast te leggen. Dat viel nog niet mee. Het vogeltje was snel, maar mijn camera ook ;-). Omdat ze van de ene op de andere tak wippen krijg je ze haast niet vrij in beeld.

Geen topfoto’s, maar voor mij een mooie waarneming! Later trof ik in het zelfde gebied ook een zwarte kraai. Niets bijzonders natuurlijk qua vogel, maar ik ontdekte dat ik die ook nog niet had in mijn vogelalbum.

Hiermee staat de teller van mijn vogelalbum op 157 soorten! Klik HIER voor de link naar het album. Inmiddels was ik flink koud geworden en ging ik snel weer op huis aan.

Een paar dagen later lag er ‘s morgens sneeuw. Het geeft direct een ander beeld buiten, erg mooi vind ik het, ondanks alle ongemakken die men er van kan hebben.

Het was niet echt helder weer, deze beide foto’s hadden wat lichter gekund. Maar helaas liet de zon zich hier niet zien.

Vandaag, weer een paar dagen later, scheen af en toe de zon en daarom ging ik nog even in mijn schuiltentje. De mussen vlogen weer af en aan. Op een gegeven moment hoorde ik het roodborstje vrij dichtbij. Vlak voor me, op het ijs van de vijver, stond hij:

Eindelijk zag ik ook het heggenmusje, erg schuw beestje dat ik af en toe in een flits meende te zien. De foto is niet duidelijk, door het gaas genomen, maar toch…

Topmomentje van de dag was dat het vinkenmannetje op de stok ging zitten! Wat is het toch een mooie vogel:

Ik ben erg blij met deze foto! Na heel wat geduld kwam hij toch mooi voor de lens.