Vanmiddag zat dit beestje, een struiksprinkhaan (Leptophyes punctatisssima), op een tuinstoel:

Schoonzoon en ik hebben zondag ook een grote groene sabelsprinkhaan gezien. Hij zat in de garage maar toen we de camera paraat hadden was het beest verdwenen. Een joekel die ik nooit eerder had gezien.

In de buurt kom ik regelmatig langs maïsvelden. Altijd moet ik dan denken aan een tekenfilm die ik ooit heb gezien van Woody woodpecker… hij racete toen door de rijen tussen de stengels van een maïsveld. Sindsdien vraag ik mij nog altijd af wat zich daar wel niet allemaal afspeelt tussen die rijen maïs…

Deze vriend, een haas (Lepus europaeus) kwam er op een avond ook uit vandaan schieten en bleef stil voor de auto zitten, natuurlijk verblind door de koplampen dacht ik. Toen ik het licht uit deed, bleef de haas nog steeds zitten. Zelf vond ik dat ook wel veel te donker daar midden in het veld… Dus reed ik langzaam verder (met het licht weer aan) en de haas wees mij de weg, zo leek het. Zigzaggend sprong hij voor me uit tot aan het kruispunt en daar dook hij weer het maïsveld in!