De reigers hebben het niet gemakkelijk deze winter. In Stadskanaal zag ik deze reiger bij een vijver. Gelukkig was er een wak zodat hij in ieder geval een poging kon doen een vis te vangen.
Op het Stadskanaal kan worden geschaatst, dat kan lang niet elke winter. Het levert altijd weer mooie plaatjes op:
Aan het begin van de avond begon het te regenen met als gevolg dat het spekglad werd. Nu is er vlak bij ons huis een bocht in de weg gelegd, een paar jaar geleden. Om de snelheid te beperken uiteraard. Niet dat het helpt, want onze ervaring is dat men nu vlak voor de bocht op de rem gaat en flink gas geeft als men de bocht weer uitkomt. Dus voor omwonenden meer overlast, wat geluid betreft. Maar dat is een andere discussie.
Vandaag kwamen de hardrijders flink aan hun trekken, we stonden gezellig allemaal voor het raam in de buurt om toe te kijken hoe de een na de ander slipte op de spekgladde weg. Mijn man liet de hond even uit en binnen die tien minuten konden vier automobilisten de bocht niet halen. De een na de ander schoof door of schoof opzij tegen één of meerdere paaltjes aan. Het was gewoon sensationeel om naar te kijken. Drie van de vier stapten uit om de schade op te nemen, maar gingen gauw weer verder. De vierde is niet eens de auto uitgeweest, terwijl die in mijn ogen de meeste schade moet hebben. Ongelooflijk….. Ik kon het niet laten, heb wat foto’s gemaakt met het gevaar zelf onderuit te gaan. Gelukkig is dat niet gebeurd. Jammer genoeg heb ik er geen brokkenpiloot op staan. Zo snel kon ik niet lopen op het ijs!
Links zie je de achterlichten van een auto, de bestuurder neemt de andere weghelft om de bocht door te komen. Rechts zie je de paaltjes die geraakt zijn en de sporen op de weg en in het gras. De sneeuw die verspreid ligt, lag allemaal op één hoop maar is weer losgereden door de brokkenpiloten.
Hier ook een auto die de andere baan neemt, anders redt ‘ie het niet!
De griep is voorbij (bedankt voor de beterschapswensen!) en de sneeuw is hier ook weg.
Voor onze poes (18 jaar oud!) reden om maar eens weer de neus buiten de deur te steken…
De afgelopen week heb ik dus geen foto’s gemaakt. Vorig weekend nog wat met de macrolens geëxperimenteerd. Veel foto’s maar weinig naar m’n zin… ik had namelijk een doosje gevonden met daarin een paar hele kleine bolletjes. Ook zat er een soort turftablet in het doosje met een mini bloempotje. Volgens de symbolen op het doosje zou het een plantje moeten worden. Dus dat heb ik eens uitgeprobeerd. Na een paar dagen begon het al te groeien en inmiddels zijn het echte “klavertje vier”- plantjes. Nu maar hopen dat de klavertjes 4 geluk brengen!
Vanmiddag zat een roodborstje op de schutting voor mij te poseren…
Het leuke is dat ik het origineel van deze foto heb verkocht aan een bedrijf dat metaal verwerkt en het silhouet van dit roodborstje daarvoor graag wou gebruiken.
Het is nog altijd mijn favoriete vogeltje. Wat een mooi beestje hè?
Ook mooi dat ik ‘m een keer van vrij dichtbij op de foto kreeg. Dat is gelijk een stuk scherper.
