Bij het vertrek uit Évora hebben we nog even het aquaduct ‘De aqua de Prata’ bekeken. Het is gebouwd in de 16e eeuw en erg indrukwekkend:

Net buiten de stad zagen we een roofvogel vliegen, gelukkig konden we direct aan de kant parkeren en ben ik gauw uitgestapt om foto’s te maken. Het bleek dat er ook nog een tweede vogel vloog en het waren dwergarenden! Heel leuk want dat is een nieuwe soort voor mij:

We hadden besloten om onderweg de steencirkel Cromeleque dos Almendres te bekijken. De weg er naartoe was een lang zandpad dwars door plantages met kurkeiken:

De genoemde steencirkel deed natuurlijk denken aan onze mooie Drentse hunebedden. Men noemt deze steencirkel ook wel de tegenpool van Stonehenge. De cirkel van Évora heeft 96 grote stenen en ze staan in een kring op een helling. Deze hebben uiteraard een rijke geschiedenis maar daarover ga ik niet verder uitweiden.  Er liepen heel wat toeristen rond en dat maakt het lastig om foto’s te maken waar geen mensen in beeld lopen. Maar met wat geduld en letten op waar je staat is het wel gelukt:

Ik vond het erg indrukwekkend en heb daarom ook wat foto’s in zwart/wit genomen om de sfeer te benadrukken.

Het was leuk om ook nog een koninginnepage tegen  te komen:

Na het bezoek aan de steencirkel zijn we ook nog even gestopt bij de alleenstaande menhir. Dat is een grote, vrijstaande steen die je ook kon bekijken. Het pad er naartoe was zodanig dat ik besloot mij niet te wagen aan die wandeling:

Iedereen die er weer vandaan kwam had een gezicht van ‘nou dat was niet echt de moeite waard’. Slechts één grote steen. Dus ik heb niks gemist, ook niet volgens mijn ega. Dus wij gingen weer terug het 4 kilometer lange zandpad af naar de bewoonde wereld. Na een poosje te hebben gereden besloten we wat te gaan eten.  Weer terug bij de auto zagen we een man sardientjes staan te grillen. Het was leuk om even te kijken. Hij haalde eerst de sardientjes uit een plastic zak en legde ze op de gril. de foto’s heb ik met mijn telefoon gemaakt:

Ik vroeg hem of ik foto’s mocht maken en toen ging hij er even goed voor staan:

Omdat ik dat niet de mooiste foto’s vind heb ik er nog één genomen met mijn camera die ik gauw uit de auto gehaald heb:

Voor  mij zit er een heel verhaal in zo’n foto. Alleen de tekst op zijn shirt al in combinatie met de vuile kleren die hij aanheeft 😉

Uiteindelijk kwamen we aan in de grote stad Lissabon. We vonden het hotel en kwamen terecht op de tiende verdieping. Wát een plek als je hoogtevrees hebt. Maar het uitzicht was wel apart over al die gebouwen. Ook vloog er ongeveer elke 2 minuten een vliegtuig over, maar het geluid (lees: lawaai) viel heel erg mee gelukkig.