Toen we terugkwamen van onze vakantie naar Zweden, ‘s avonds om 22:00 uur ongeveer, hoorde ik gelijk jonge ransuilen roepen. In een boom bij de buren zag ik een ransuil zitten, een van de ouders:

In de dagen en weken daarna was het leuk om de jonge ransuilen te volgen, zowel in onze eigen tuin als bij de buren. Je zag hun verenpak van dons in veren veranderen.

Op een bepaald moment zie je ook dat ze verschillen in leeftijd, de ene is steeds verder dan de andere.

Ook overdag zagen we ze vaak zitten. Er was 1 jong die duidelijk kleiner was, het nakomelingetje denken we. Deze zat vaak alleen.

Op een gegeven moment hoorden we ze ‘s avonds steeds verder weg roepen. Tot het op een avond gewoon weer ‘stil’ was. Na een tijdje hebben we nog nieuwe jongen horen roepen maar die trokken de andere kant op. Erg mooi om deze vogels zo dicht bij huis te hebben!