Tag Archives: winter

Eindelijk…

Ja! Eindelijk heb ik een roerdomp gezien… misschien heel kinderachtig, maar ik ben er heel blij mee. Ik reed vanmorgen even richting Stadskanaal. De zon scheen en ik dacht ik kan nog lang genoeg binnen zitten. Op een bepaalde plek zag ik veel vogeltjes foerageren en langs een kanaal een paar blauwe reigers op jacht naar voedsel. Tot opeens mijn oog viel op iets, iets ‘anders’, het was puur mazzel dat ik even mijn verrekijker pakte. Als de vogel niet net bewogen had, had ik ‘m zeker niet gezien. Zulke schutkleuren heeft hij. Daarbij komt dat hij, bij dreigend gevaar, in de zogenaamde paalhouding schiet. Hij strekt zijn kop en lichaam en gaat dan helemaal op in de kleuren van het riet.

20170126-roerdomp

Ik vergeet nooit meer de eerste keer dat ik het geluid hoorde van deze mysterieuze vogel. We waren met een aantal stellen van de fotoclub op Texel, jaren geleden.   Toen we een wandeling maakten door één van de mooie gebieden daar, hoorde ik dat hoempende geluid. Ik was heel verbaasd dat een vogel zo’n geluid kon produceren. Als je het geluid niet kent, raad ik je aan het op te zoeken. Het is onmiskenbaar.

Vorig jaar hoorde ik het ook bij ons in de buurt, in het Lofargebied. Maar nooit zag ik deze vogel. Anderen wel en ik keek haast met afgunst naar hun foto’s 😉
In de winter is de kans groter dat je deze vogel ziet. Vooral nu veel plassen bevroren zijn, kun je ze treffen daar waar het water nog niet bevroren is, zoals langs het grote kanaal waar ik deze roerdomp zag.

Een roerdomp is een reigersoort en staat op de rode lijst. Als het lang vriest kunnen er veel exemplaren sneuvelen want dan komen ze niet zo gemakkelijk aan hun voedsel. De vindplaatsen worden momenteel op Waarneming.nl zelfs vervaagd zodat er geen stormloop van fotografen achter deze vogels aan gaat jagen.

Dus is het dubbel geluk als je er spontaan één tegenkomt! Deze vogelsoort is op mijn lijst de 199e. Vorige week zag ik een nonnetje, ook een nieuwe soort voor mij:

20170123-nonnetje

Deze zat heel ver weg omdat het voorste gedeelte van de plas bevroren was. Vandaar geen goede foto kunnen maken. Maar voor de soortenlijst vind ik het prima. Nonnetjes broeden in het hoge Noorden, zoals Lapland en Rusland. In de winter willen ze ons land nog wel eens bezoeken. Ook deze soort staat op de rode lijst.

Ik ben benieuwd wanneer ik weer een nieuwe soort tref die ik nog niet op mijn lijstje heb. Het begin van dit jaar is in elk geval goed, al drie nieuwe soorten deze maand!

Winterse foto’s

Wat is het prachtig buiten met wat sneeuw en rijp op de bomen. Compleet een witte wereld met mist. Daar hou ik dan weer niet zo van, van die mist. Maar in combinatie met vorst krijg je toch mooie witte rijp. Er was wel wat sneeuw gevallen, maar dat zag je niet zo aan de bomen. Ik ben natuurlijk wel even op stap geweest om de witte wereld vast te leggen. Hier wat foto’s genomen in diverse plaatsen in mijn woonomgeving:

Buinen
Buinen
Eerste Exloërmond
Eerste Exloërmond
Drouwenerzand
Drouwenerzand
Drouwen
Drouwen
Emmerdennen
Emmerdennen

IJskristallen

Hierbij de resultaten van de focus stacking die ik heb toegepast bij twee foto’s. Focus stacking wil zeggen dat je eigenlijk het brandpunt stapelt. Je maakt meerdere foto’s van een onderwerp maar stelt elke keer scherp op een ander deel van het onderwerp. In de nabewerking voeg je de foto’s samen en dan krijg je uiteindelijk een foto met grotere scherptediepte. Als je even zoekt op internet vind je vast wel een betere uitleg 😉

Ik zag in de tuin de verbena staan met rijp er op. Daarvan maakte ik deze foto’s:

20161205-kristallen

20161205-kristallen-2

De bovenste foto heb ik omgezet in zwart/wit, de onderste is in kleur gebleven. Leuk om even te proberen. Ik vind focus stacking een leuke techniek. Er zijn mensen die er ware kunstenaars in zijn. Geweldige foto’s worden er mee gemaakt.

Op wat meer afstand zag de verbena er zo uit:

20161205-verbena
Beide bovenste foto’s zijn dus kleinere delen van de plant.

Tot slot nog een foto van de zeepbellen:

20161205-bellen

Vandaag was het buiten weer grauw en grijs. Nu is het uitkijken naar de volgende vorstperiode!

Duizend zeepbellen.

Vorst… nachtvorst en een beetje mist, dus rijp aan de bomen en struiken. Het geeft gelijk een winters gevoel. Ik vind dit heerlijk weer, vooral als de zon er bij schijnt. Van een aantal mede-fotoclubleden heb ik vorig jaar prachtige foto’s gezien van bevroren zeepbellen. Het is mij nog nooit gelukt hier ook een mooi resultaat mee te halen. Vanmorgen dacht ik: oké, poging zoveel. Ergens moeten wij nog van die flesjes bellenblaas hebben voor de kleinkinderen. Ik heb ze gevonden maar helaas was er 1 leeg en de ander bijna leeg. Toch heb ik er nog mooi mee kunnen spelen. Alleen het resultaat is niet zoals ik had gehoopt! Zoals de titel van dit blog al aangeeft heb ik wel duizend zeepbellen geblazen, waarvan er 999 direct kapot gingen zodra ze ook maar ergens mee in aanraking kwamen. Ik doe vast iets niet goed…

Boven het bevroren grasveld in de schaduw:

20161205-zeepbel-2

Onder de kastanjeboom:

20161205-zeepbel-3

Feit is dat dit best moeilijk is (of ik doe te moeilijk, dat kan ook).  Want wat je wilt is een zeepbel die op een leuke plek (in verband met de achtergrond) gaat liggen. De bedoeling is dan dat er van die mooie vorstveren op ontstaan. Wat je ook wel op de ramen ziet als het vriest. Uit de wind en uit de zon is ook heel belangrijk want anders gaat ‘ie daardoor alleen al snel kapot. Maar allereerst moet er dus wel eentje gaan liggen zonder direct stuk te gaan! Om alle factoren de juiste rol te laten spelen heb je ook heel veel geluk nodig. Ik heb verschillende achtergronden geprobeerd: de heg, een stapel stenen en de tuintafel. Bij de heg ontdekte ik dat al die takjes en bevroren blaadjes eigenlijk obstakels waren voor de zeepbellen. Pats dus. Op de stenen lukte het eerst ook niet, ik vond die ondergrond niet zo mooi, maar ja je probeert wat. Toen ik de moed al begon op te geven zag ik ineens dat er 1 zeepbel was blijven liggen op een steen… wow mazzel. Gauw het statief naar beneden laten zakken en foto’s maken.

20161205-zeepbel

Toen zag ik dat er ook al een half bevroren stuk zeepbel op de voorgrond lag. Die had ik dan al gemist… Deze foto vind ik redelijk. Wat mij stoort is de lichte streep op de achtergrond. Dat is de stam van een appelboom waar de zon op scheen. De bol had scherper gekund. Het licht op de bol vind ik wel weer mooi. ook zijn er wel de ‘vorstveren’ op te zien. Wat je ook ziet op deze foto is een heel klein iniminie zeepbelletje. Die zag ik later ook op de tuintafel liggen toen ik daar nog wat pogingen deed een mooie zeepbel te laten bevriezen. Het spul was inmiddels op en ik had nog gauw wat bijgemaakt met afwasmiddel. Maar vanaf dat moment kon ik geen mooie bellen meer blazen, de verhouding was denk ik niet goed. Bij -5 graden was het me inmiddels ook koud genoeg. De vogels waren erg onrustig want die wilden natuurlijk bij het voer in het vogelhok. Doordat ik daar steeds in de buurt was, gingen ze van de heg naar de coniferen en weer terug. Ik dacht ik ga maar weer naar binnen. Toen zag ik ineens dat hele kleine belletje op de tuintafel. Echt niet meer dan een anderhalve centimeter in doorsnee! Helaas was het geen complete bol meer. Maar hierop zie je wel weer die mooie ‘vorstveren’.

20161205-zeepbel-4

Al met al heb ik mij er bijna een uur mooi mee vermaakt. Tot slot heb ik nog de focus stacking techniek toegepast op wat bevroren planten. Die foto’s moet ik nog samenvoegen, dus die komen later.