All posts by Lenie

Julianapark en Roodkapje en de wolf

Voor de fotoclub hadden we deze maand de opdracht om een foto te maken in een tuin of park. Ik ben daarvoor naar het Julianapark gegaan in Stadskanaal. Slechts een paar kilometer van ons huis eigenlijk. Ik heb wel even gewacht met foto’s maken tot alles weer een beetje uitgelopen en kleurrijker was, anders wordt een foto gauw saai. Achteraf vond ik het best bijzonder dat je in zo’n parkje zo veel mooie plekjes hebt. Mooi om er even foto’s van te maken!

prieel

treurwilg
treurwilg

beukenhaag

De beukenhagen zijn favoriete plekken voor bruidsfotografen.

wandelen

Je kunt hier mooi wandelen…

weerspiegeling

grote Canadese ganzen

20180419-Julianapark-6

weerspiegeling

water

overzicht

Het leuke van het Julianapark in Stadskanaal vind ik nog altijd het beeld van Roodkapje en de wolf! Toen ik ongeveer drie jaar was (denk ik) ben ik er samen met mijn zus op de foto gekomen en dat geldt voor heel veel mensen in die jaren en uit die omgeving 😉  en waarschijnlijk nu ook nog wel?

bij roodkapje (1963)
bij roodkapje (1963)

Heel bijzonder was het, toen ik in 2010 even in het park kwam, dat Roodkapje daadwerkelijk een rood kapje om had! Iemand had de verfkwast gehanteerd, erg grappig! Maar het is er gelukkig ook weer vanaf, want het hoort niet bij dit beeld.

roodkapje en de wolf
roodkapje en de wolf

Nu, anno 2018, staat het beeld er nog zo bij, mooi schoongemaakt en het wordt goed onderhouden. Het lijkt op onderstaande foto alsof er iemand flink aan het boenen is geweest…

53 jaar later
53 jaar later

Het Julianapark is ontworpen door architect J. Vroom jr. omstreeks 1935. Het beeld van Roodkapje en de wolf is gemaakt door Kees de Kruijff in 1959. Ik heb er al eerder over geschreven dat het beeld ooit verwijderd zou worden. Daar is toen zo veel ophef over ontstaan met als resultaat dat het beeld er nog altijd staat.

 

52 Weken fotografieproject – week 17

“Technologie” stond deze week op het lijstje. Een onderwerp waar je ook veel kanten mee op kunt.

pellets toevoegen
pellets toevoegen

Omdat wij zijn overgestapt van een houtkachel naar een pelletkachel leek het mij leuk daarvan een foto te maken. Het is een heel ander systeem van verwarmen. Waar je bij een houtkachel steeds zelf het hout moet bijvullen, wordt dat bij een pelletkachel geheel automatisch gedaan. Een mooie techniek die veel tijd en handelingen scheelt. Je moet alleen zorgen dat je af en toe de voorraadruimte met een zak pellets bijvult.  Maandag is de pelletkachel geplaatst dus het past mooi bij het onderwerp van deze week. Vanwege de buitentemperatuur staat hij nu ook lekker te snorren. De pelletkachel heeft een ingebouwde thermostaat en een bedieningspaneel waarmee je heel veel zaken kunt regelen, zoals bijvoorbeeld de mate van uitblazen van de warmte, een timer voor het instellen van programma’s (dagelijks en wekelijks) en automatisch in- en uitschakelen. Kortom een mooi staaltje techniek!

pelletkachel in werking
pelletkachel in werking

Week 16 van het 52 weken fotografieproject

Het onderwerp van deze week was: een dier.
Gemakshalve had ik kunnen kiezen voor een vogel, maar dat lag natuurlijk erg voor de hand. Onze kat is ook al aan de beurt geweest, dus ik zocht naar een ander dier. In mijn hoofd had ik het plan om foto’s van een haas te plaatsen en toevallig vanmorgen kwam ik er ook nog een aantal tegen, dus vers van de pers zijn deze foto’s:

haas

Terwijl ik een rietgors in beeld had (de wazige vlek rechts), dook ineens de haas op in mijn beeld. Gauw het focuspunt gewijzigd en de haas even gevolgd:

haas

Zoals zo vaak met hazen koos ook deze het hazenpad en ging hij er als een haas vandoor:

haas

Afgelopen maandagmorgen zag ik er twee tegelijk:

Hazen

 

 

 

IJsvogelproject

Eerder, in week 13 van het 52 weken fotografieproject, schreef ik al over het ijsvogelpaar dat ik heb gezien. Ik ben nu een paar keer geweest om ze te volgen in de aanloop naar nestbouw en jongen. Duidelijk was dat ze een nest hadden gegraven en het vrouwtje verbleef daar ook veel. Vermoed werd dat ze al een paar eitjes had gelegd omdat er meerdere paringen waren gezien.

De eerste vogel die ik aantrof was een witgat. Die kondigde zichzelf luid aan en ging pal voor mijn neus op een eilandje zitten. Een mooie kans om foto’s te maken van deze steltloper:

witgat

Een witgat lijkt veel op een bosruiter, maar duidelijk verschil is bijvoorbeeld de oogstreep. Deze loopt bij een witgat tot het oog en gaat bij een bosruiter voorbij het oog. Verder heeft een witgat groene poten en een bosruiter gele.  Binnen twee minuten was de witgat weer gevlogen.

Gelukkig lieten de ijsvogels ook niet lang op zich wachten. Een paar minuten later hoorde ik al het hoge geluidje en ging het mannetje op een tak zitten bij het nest. Hij was erg alert op wat er overvloog, misschien een roofvogel?

ijsvogel man

Hij was deze ochtend behoorlijk bezig zijn vrouwtje het hof te maken, hij bood haar continue visjes aan. Dat gedrag had ik nog nooit eerder gezien en ik vond het prachtig om te volgen.  Ik denk dat hij haar doorgeseind had dat hij wat voor haar ging halen, want toen hij wegvloog kwam zij tevoorschijn en ging op de tak zitten wachten:

ijsvogel vrouw

Korte tijd later was hij terug en wat ben ik blij met deze foto:

ijsvogel man met vis

Ze was er eerst niet happig op, deed net of ze het visje niet wilde.

ijsvogelstel met vis

Ze bleef er mee in de snavel zitten en de man  vloog even weg

ijsvogelstel met vis

en kwam weer terug

ijsvogelstel met vis

Toen besloot ze alsnog het visje op te eten:

vis

Door het steeds veranderende licht krijg je ook andere foto’s:

ijsvogelman

Ik kan er gewoon niet genoeg van krijgen, zo mooi vind ik dit.

met vis

De visoverdracht is telkens een mooi moment:

visoverdracht

Helaas las ik vanavond op Facebook geen mooi bericht over ‘mijn’ ijsvogels. Er is een tweede vrouwtje op komen dagen. Zij heeft fikse ruzie gemaakt met het eerste vrouwtje en ook zijn er foto’s dat een vrouwtje met een ei in haar snavel zit. Grote kans dus dat het eerste legsel verloren is gegaan. En welk vrouwtje zit nu in het nest?

Ook dit is natuur,  maar niet zo’n mooie kant ervan. Afwachten maar wat er gaat gebeuren…