Hierbij twee albums met foto’s van de afgelopen twee weken.
Kruiend ijs bij Stavoren aan het IJsselmeer
20 februari 2021:
IJs langs de Bocht van Watum bij Delfzijl
14 februari 2021:
IJs en kruiend ijs
All posts by Lenie
Nog meer vogels
Vorige week was ik op pad gegaan om eens uit te kijken naar een houtsnip. Deze soort leeft vooral in bossen en door hun schutkleur vallen ze niet op, maar tijdens perioden met sneeuw kun je ze gemakkelijker zien. Tenminste dat wordt geschreven. In de praktijk moet dat dan ook nog blijken. Nadat ik langs een kanaal een paar grote zaagbekken zag en had gefotografeerd, liep ik terug naar de auto en er kwam een wandelaar van de andere kant. Vlak voor de wandelaar vloog een vogel op en een eindje voor mij ging deze weer op de grond. Ik zag de lange snavel en dacht: hebbes: houtsnip. Maar het bleek een watersnip… Ook leuk, daar niet van.
Ook deze soort had het moeilijk tijdens de vorstperiode. Dus nog geen houtsnip gezien. De grote zaagbekken lieten zich wel goed zien:
In het Lofargebied kon ik van dichtbij een waterral fotograferen. Voorzichtig, van achter mijn auto, zag ik hem langs het ijs schuifelen.
Ook deze soort leeft meestal verscholen en het is gaaf om er dan één zo dichtbij te zien.
Een havik waande zich onbespied, half verscholen in de struiken. Natuurlijk ook op zoek naar iets eetbaars. De vogels hadden het moeilijk deze week!
Langs de randen van het gebied zijn stroken ingezaaid met bloemenmengsels. De akkervogels kunnen hier ook in de winter van profiteren. Het was wel een succes. Ik zag er altijd veel putters, kneutjes, vinken, groenlingen, geelgorzen en de laatste tijd ook veel kepen. Op de grond was met al die sneeuw niets te vinden, zo zag ik ze vaak bij de oude zonnebloemen:
Een torenvalk was boven het vinkenveldje aan het jagen, hij ging deze keer duidelijk voor één van de kleine vogeltjes:
Hij bleef het maar proberen, maar de kleine vogeltjes waren hem te slim af en hielden zich doodstil. Prachtig om te zien.
Afgelopen zaterdag was het weer tijd voor de maandelijkse SOVON-telling van watervogels, ganzen- en zwanen. Tijdens die telling zagen we dan eindelijk een houtsnip. Wat een mooi moment, en weer een nieuwe soort voor mijn lijst.
‘s Middags zagen we in Stadskanaal nog een mooie brilduiker vrouw:
Het was een mooie dag, zowel wat betreft het weer als de vogels. Zondagmorgen wilde ik graag naar de dijk bij Delfzijl omdat de vorstperiode snel voorbij zou zijn. Nog even kijken naar het ijs daar.
Maar eerst werd ik door mijn ega verrast met een Valentijnsontbijt. Wij doen eigenlijk nooit aan Valentijnsdag, maar dit was een leuke verrassing!
Het was bar koud daar op de dijk, maar wat was het mooi! Je zag een heel breed stuk met ijs, en vlak daar achter zag je het water langzaam stromen. Het hele landschap daar was heel erg indrukwekkend, ik hou er van!
We zijn nog even doorgereden naar de kwelder bij de Eemshaven. Ook daar was het erg mooi, koud en winderig ook. Er zat ineens een vogeltje voor ons op de grond, mijn ega zei: kijk ‘es… Ik maakte gelijk wat foto’s, het leek me een sneeuwgors. Maar het bleek een ijsgors. Zomaar weer een nieuwe soort:
Er vlogen veel groepjes kleine vogeltjes rond. Op het eerste gezicht lastig te bepalen welke het waren.
Op een gegeven moment ging er een groepje redelijk in de buurt op de grond zitten. Ik kwam tot de conclusie dat het fraters moesten zijn… die had ik ook nog nooit gezien!
Een haas leefde zich ook even uit:
Hij had in ieder geval de ruimte:
Drieteenstrandlopers, die je anders meestal in groepen op het strand treft, kwamen erg dichtbij:
Twee bonte strandlopers zaten kleumend bij elkaar:
en hierna hadden wij het ook wel gezien. Ik had nog gehoopt op strandleeuweriken maar die houden we nog te goed 😉
Al met al was het een prachtig weekend, we zijn heerlijk op pad geweest. Dat moest ik deze week flink bezuren, maar dat is dan niet anders. Het genieten en nagenieten was ook heel wat waard!
Echt winters
Terwijl ik dit schrijf is het heerlijk winterweer. De zon schijnt elke dag en dat lijkt op elk mens een goede invloed te hebben. We gaan massaal naar buiten. De schaatsliefhebbers leven zich uit en de wandelaars evenzo. De gebieden waar ik regelmatig kom zijn zelfs druk te noemen. Maar ja, we zaten al zo lang binnen…
Ik heb geen klagen over binnen zitten, ik kan gelukkig regelmatig op pad de natuur in. Op een middag gingen de oudste kleinkinderen weer mee en kleindochter zag twee hazen. Wat mooi dat ze er oog voor krijgen!
Een dag later zag ik op het Groningerland een bonte kraai. Deze soort is in ons land zeldzaam, maar in Scandinavië weer heel gewoon. Hij zat ver weg, dus geen beste foto maar wel een mooie waarneming.
De roofvogels hebben het moeilijker nu het vriest. Een vrouwtje torenvalk in bidhouding:
In een groep grauwe ganzen zag ik een exemplaar met een ring. Deze kon ik goed aflezen. Altijd leuk om te kunnen achterhalen waar die vogel dan zoal gezien is. Daar is een website voor. Deze grauwe gans is geringd op 2 juni 2017 in Aurich, Duitsland. Eind dat jaar trok hij naar Drenthe om begin 2018 weer in Duitsland gezien te worden in de omgeving waar hij geringd was. In september dat jaar zat hij in Stadskanaal, daarna weer naar Aurich, weer naar Stadskanaal en Gieterzandvoort, in 2019 weer Duitsland. Nog één melding dat jaar in Drenthe en verder in 2020 steeds in Duitsland. Tot ik hem zag op 4 februari dit jaar bij Smeerling.
En toen viel er weer sneeuw…
We voeren de vogels flink en zelfs de geelgorzen komen in de tuin:
Er zit een groep van wel dertig huismussen dagelijks te kwetteren, ruzie te maken en te eten:
En sommige kijken toe:
Een roodborst in de sneeuw valt ook echt wel op:
Een koperwiek zat onopvallend in onze tuin, de oranje vlekken zijn duidelijk te zien. Deze lijsterachtige vogels zijn alleen van het najaar tot het voorjaar in ons land. Ze eten graag besjes.
In het Lofargebied was het weer genieten van een jagende blauwe kiekendief man:
En een buizerd:
Ook zat er een groep van minstens honderd vinken en kepen. De kepen kwamen ineens massaal ons land binnen vanuit het hoge noorden.
Af en toe naar de grond kijken levert soms ook leuke plaatjes op:
In onze tuin liet de heggenmus zich steeds goed zien. Meestal scharrelt hij wat onder de heg, maar nu komt hij tevoorschijn om wat mee te pikken uit het voederhuisje en van de grond:
We gingen nog een middag samen op stap om van het winterse landschap te genieten. Opeens zagen we een paar buizerds waarvan er één een prooi bleek te hebben. Hij wilde er duidelijk niet van delen en verdedigde zijn prooi voortdurend door zijn vleugels er rondom heen te leggen. Ook een derde buizerd kon afdruipen…
De Ruiten Aa was nog niet bevroren, gelukkig voor de (ijs)vogels die hier hopelijk nog wat vis kunnen vinden.
Op sommige bomen lag nog sneeuw:
Nog een paar dagen genieten van dit winterse weer, er wordt al gesproken over dooi volgende week!
Bijzondere maand
Het is inmiddels eind januari en ik kan wel zeggen dat het voor mij een bijzondere maand was wat betreft natuurmomenten. Nog één dag te gaan, maar wat een leuke soorten heb ik gezien. Bij buurvrouw in de tuin zaten putters, die konden we dus mooi van vrij dichtbij fotograferen:
Verder zag ik een paar keer een melding van grauwe gorzen, die zaten een paar dorpen verderop. Daar ben ik een paar keer geweest zonder ze gezien te hebben. Dat viel echt niet mee, er zaten honderden geelgorzen, vinken en putters. Zie daar maar eens de grauwe gorzen tussen te vinden. Ik maakte ook de fout om ‘s ochtends steeds te gaan kijken…. elke keer had ik te maken met tegenlicht, niet handig natuurlijk. Toen ging ik een keer later op de dag en met hulp van mijn verrekijker kreeg ik eindelijk twee grauwe gorzen in beeld. Gelukkig heb ik ook foto’s kunnen maken. Deze zeldzame soort is de 250e soort op mijn vogellijst!
Op mijn zoektocht naar de grauwe gorzen zag ik onderweg ook een grote groep kleine zwanen, een soort die bij ons in de winter wel te zien is:
Nog steeds waren de zwarte zwanen in de buurt. Hier wat verder weg.
Ik zag een blauwe kiekendief vrouwtje jagen en een graspieper zong al het hoogste lied vanaf een mestbult:
Een buizerd zat aan het eind van de middag op de uitkijk:
Een dag later zag de wereld er ineens heel anders uit bij ons, er viel zowaar weer sneeuw. Het lag er niet lang, maar was toch weer een mooi gezicht:
En dan vandaag, we gingen er even op uit om een frisse neus te halen. Eerst zagen we een man blauwe kiekendief dichtbij jagen:
Daarna zagen we tijdens een boswandeling een bosuil in een boom en dat is dan opnieuw een nieuwe soort voor mij:
Eenmaal weer thuis heb ik nog een half uurtje vogels geteld voor de Nationale tuinvogeltelling die dit weekend gehouden wordt. Ook ging ik het geheugenkaartje van mijn wildcamera uitlezen, dat doe ik elk weekend. De laatste tijd staat er regelmatig een steenmarter op:
Maar nog groter was onze verbazing toen we de volgende filmpjes zagen:
Notabene een vos! In onze tuin! Je weet gewoon niet wat er ‘s nachts allemaal rondspookt in je tuin. Dit is toch geweldig! En hij kwam een paar dagen nog eens terug:
Het is toch niet te geloven, ik had echt kippenvel.
Dus mensen, wat een maand was dit! Drie nieuwe soorten voor mijn lijst, waarvan 1 zeer zeldzaam, 1 zeldzaam en 1 ‘vrij algemeen’ zoals de bosuil. Kan wel zo zijn, maar ik zag er nog nooit eerder eentje.
En dan die filmpjes. Hier geniet ik echt van. Op naar de volgende leuke momenten 😉