Van dochter en schoonzoon kreeg ik een paar polletjes sneeuwklokjes. Bij hen in de tuin zijn ze volop aanwezig en ik had ze niet. Ooit wel gehad, maar ze waren verdwenen.
Omdat het deze winter zo lang gevroren heeft vroeg ik mij af of er nog wel leven in de vijver zou zijn. Sommigen houden altijd een opening in het ijs, maar wij laten wat dat betreft de natuur z’n gang gaan. In sloten en zo gaan toch ook niet alle vissen dood onder het ijs? Het ijs begint nu te dooien en dus kijk ik regelmatig of er wat te zien is. Gisteren was het eindelijk zo ver, een oranje schim en hij bewoog ook nog.
Totaal zag ik drie goudwindes traag onder het ijs bewegen. Dus er is nog leven in de brouwerij! Het lijkt er trouwens wel op dat ze flink gegroeid zijn, of is dat verbeelding?
Om er eens uit te breken, ondanks het trieste weer, ben ik even bij een vogelhut langs geweest. Dit gebied heet de Veenhuizerstukken. Langs het pad sprongen twee reeën voor mij weg, ik had ze niet gezien maar zij mij wel natuurlijk… De camera zat nog in mijn rugzak, het enige wat ik zag toen ik ‘m in de aanslag had was twee witte vlekjes in de verte!
Bij de hut aangekomen was er geen vogel te zien. Het water van de plas was nog grotendeels bevroren. Daardoor ontstond een mooie weerspiegeling:
Er vlogen wel ganzen over, maar die zie ik momenteel overal. Na even rustig rondgekeken te hebben zag ik iets wits in het water aan de overkant. Het lijkt me op een lepelaar, gezien de contouren.
Helaas kan ik met mijn 55-250 mm lens niet op zo’n afstand een vogel duidelijk in beeld krijgen. In dit gebied heb ik eerder al eens een lepelaar gezien, dus het zou best kunnen.
Langs het pad zag ik allemaal bolletjes aan takken. Het zijn denk ik oude kaardenbollen.
Eigenlijk hou ik niet van knutselen, dat herinnert mij aan het verplichte knutselen op school: lijm aan de vingers, etc…. bah! Op de computer ben ik er ook niet goed in, als ik zie wat voor kunstwerken sommige mensen kunnen maken met bijvoorbeeld Photoshop, daar heb ik respect voor! Ik vind het al heel wat als ik alles van de achtergrond verwijderd krijg, zoals bij onderstaande foto van een kerkuil. De foto heb ik gemaakt bij een roofvogelshow en er stonden allemaal mensen op de achtergrond. Na veel digitaal gepuzzel is het mij gelukt met behulp van selecteren en met een emmertje zwarte verf smijten, de achergrond zwart te krijgen. Achteraf was een blauwe kleur misschien mooier geweest, maar daarvoor is het nu te laat 😉
Het moet ongeveer 46 en half jaar geleden zijn dat mijn oudste zus en ik op de foto zijn gekomen bij “Roodkapje en de wolf”, een beeld in het Julianapark in Stadskanaal gemaakt door Kees de Kruijff in 1959. Ik schat dat ik daar ongeveer 2 jaar oud ben…
Een aantal jaren geleden was er veel ophef over dit beeld, wat ik mij er van herinner is dat in de krant stond te lezen dat men (de gemeente?) dit beeld weg wilde halen. Het hoe en waarom weet ik niet meer (reacties zijn welkom!) maar ik weet nog wel dat er heel veel mensen op dat bericht gereageerd hebben, wij ook. Dankzij de vele protesten is het beeld blijven staan.
Op verzoek van mijn zus heb ik een foto gemaakt van het beeld zoals het er nu uitziet. In haar bedrijf hangen namelijk meer foto’s van mij met als onderwerpen (op verzoek van haar klanten) bekende beelden uit onze omgeving, zoals de Watertoren en Krinkiespijer. Vanmorgen ben ik samen met mijn man langs het park gegaan, het park ligt ongeveer op onze boodschappenroute. Tot mijn grote verbazing heeft Roodkapje een echt rood kapje! In mijn beleving was dat niet zo. Het lijkt ook pas geverfd. Maar onze “oude foto” is natuurlijk uit de zwart/wit tijd. Toen ik zojuist zocht naar de naam van de maker van dit beeld vond ik een artikel in Wikipedia. Daar stond ook een foto bij en warempel, je kunt zien dat het kapje daar ook rood geweest was! Het beeld lijkt nu dus echt opgeknapt te zijn.
