Op de dag van vertrek zijn we na het inpakken en uitchecken bij het hotel, eerst teruggegaan naar de Horsmeertjes. We hoopten de zomertortel nog weer te zien en te kunnen fotograferen uiteraard. Eerst zagen we in de Mokbaai een hele groep tureluurs, ik heb er zeker 60 geteld.

Een eindje verder zat een rietzanger te zingen, erg ver weg, maar duidelijk herkenbaar aan de forse witte oogstreep en zijn zang natuurlijk:

Kiekendieven waren ook weer aan het jagen:

In het Westelijk Horsmeertje keken we nog even bij de ijseend. Die lag daar nog steeds te relaxen:

Twee futen gingen ook eens kijken bij de ijseend:

en ook zagen we een geoorde fuut:

Al deze soorten zaten erg ver weg op de plas wat het maken van foto’s erg bemoeilijkt. Maar toch zijn ze herkenbaar en voor mij belangrijk als waarnemingen en voor de soortherkenning.

Natuurlijk is het mooi als je schitterende foto’s kunt maken onder alle omstandigheden, maar dat gaat nu eenmaal niet altijd op.

Langs het pad op de terugweg zat er een grasmus in de struiken:

En ineens, vlak bij de uitgang van het gebied, zag ik een zomertortel in een boom:

Gelukkig bleef hij gewoon zitten en kon ik nog een eindje doorlopen om een goede compositie te maken. Al die takken maken het niet gemakkelijk in zo’n geval. Maar ik was al lang blij dat we deze vogel aantroffen! Wat een mooi diertje, en hij ging nog even koeren ook.

Uiteindelijk een mooie foto kunnen maken voor mijn vogelalbum:

Hierna zijn we naar de boot gegaan en hebben we op de terugweg nog even een vogelhut bezocht in de provincie Groningen.

Ook daar troffen we diverse vogelsoorten, waaronder kleine karekiet en/of bosrietzanger. Als ze niet echt zingen dan zijn ze heel moeilijk van elkaar te onderscheiden:

In een sloot zagen we heel wat groene kikkers:

Hiermee eindigde ons vakantiegevoel van een paar dagen 🙂